به «بودنِ موثر» فکر کنیم

آوای کرمانشاه: اعلام اسامی کاندیداهای انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم، همه را شوکه کرد و به‌تبع اعتراضاتی را سبب شد؛ تا جایی که حتی بخش قابل‌توجهی از اصولگرایان و مسئولین ذی‌ربط، نظیر صادق آملی لاریجانی عضو فقهای شورای نگهبان نیز به جمع منتقدین پیوستند.
با گذشت چند روز از این واقعه، خواندن آیه یأس کافی است؛ وقت آن رسیده تا از این حالت، خارج شده و به فکر چاره افتاد. از ظرفیت‌های حداقلی موجود بهره برد و مانع از مسدود شدن جاده عقلانیت و اصلاح شد.
سؤالی که به ذهن متبادر می‌شود این است که انفعال و عدم مشارکت، دستاوردی در پی خواهد داشت؟ و اصولاً ما را در مسیر جاده یک‌طرفه و بدون دوربرگردان قرار نخواهد داد؟ و نهایتاً، امکان کنشگری مؤثر را از ما نخواهد ستاند؟
به گمان نگارنده، انفعال، علاوه بر تقویت رقیب، سبب سردرگمی و حتی ریزش هواداران هم خواهد شد و چه‌بسا آرای بخشی از آنان به سبد رقیب نیز ریخته شود و انسجام نسبی موجود را با تهدید مواجه سازد.
لذا پیشنهاد می‌شود ضمن رایزنی با عقلای قوم و اصولگرایانی که مورد بی‌مهری قرار گرفته‌اند، ائتلافی فراگیر شکل گیرد و طیفی از کاندیداهای موجود، اعم از اصلاح‌طلب و یا حتی اصولگرای معتدل قائل به اداره عقلایی کشور، تحت پوشش قرار گیرد و نهایتاً بر کاندیدای واحدی توافق شود.
در آن صورت، ضمن حفظ نیروها و گفتمان اصلاح‌طلبی، می‌توان برای آینده، سرمایه‌گذاری بلندمدت کرد و چه‌بسا در انتخابات پیش‌رو با برآمدن منتخب حاصل از ائتلاف عقلای قوم، حداکثر نتیجه را هم به دست آوریم.
نگارنده ادعا ندارد که می‌توان دوم خرداد دیگری را در ۲۸ خرداد رقم زد؛ چراکه با نگاه واقع‌بینانه، تکرار دوم خرداد ۱۳۷۶ در این شرایط، بیشتر به یک شوخی شبیه است و باید این انتظار را تا اطلاع ثانوی در لیست آرزوها قرار داد.
اما آیا می‌توان با انفعال و قهر به نتیجه انتخاباتی مشابه ۱۳۸۴ تن داد و یا علیرغم همه محدودیت‌ها، با مشارکت مؤثر، انتخابات ۱۳۹۲ را تکرار کرد.
تأکید می‌شود که نگارنده نیز به بودن و ماندن به هر قیمتی قائل نیست. بودن ما می‌تواند «بودنِ مؤثر» باشد. ما هنوز هم حرف‌هایی برای گفتن به این مردم شگفتی‌ساز داریم و هم صاحب برنامه‌هایی برای اداره کشور هستیم.
باور کنیم همین مردم می‌توانند با واردکردن شوک، رقیب را غافلگیر کنند؛ به شرطی که در میدان بمانیم و از این جاده سنگلاخی و مه‌آلود نترسیم.
هنوز هم می‌شود با سرعت مطمئنه و تصمیم عاقلانه (به‌مثابه مه‌شکن) و با در دست داشتن نقشه راه، به سرمنزل مقصود رسید…