سالی که گذشت

آوای کرمانشاه، معین شرفایی: اگر بخواهم سال ٩٩ را با در نظر گرفتن اوضاع ادبیات داستانی بررسی کنم باید گفت که امسال اتفاقات و رویدادهای مثبت چه در سطح کشوری و چه در سطح استان کم نبود اما از آن‌سو ناچار باید به بیان مشکلات ادبی در سال ٩٩ نیز بپردازم، امیدوار هستم که سال ١۴٠٠ روند مثبت امسال تکرار شود و جنبه‌های منفی و مشکلات و معضلات ادبیات ما برطرف بشود.
ادبیات فارسی ما در زمینه داستان، امسال چند روزنه امید از خود نشان داد. بدون شک جوایز ادبی برگزار شده در سال ٩٩ در صدر این جنبه مثبت قرار می‌گیرد. با وجود مسئله ویروس کرونا بسیاری از جوایز ادبی در ایران به محاق نرفتند و فارغ از کیفیت برگزاری و داوری‌ها نشان داده شد که تیم‌های برگزار کننده تحت تأثیر این موضوع -ويروس کرونا- رویدادهای ادبی را تعطیل نکردند. با این حال عدم برگزاری اختتامیه‌ها و هزینه‌های پیرامونی برگزاری جوایز باعث شد که جوایز ادبی دیگری هم شکل بگیرد. رشد جوایز متعدد ادبی در کنار زمان‌بندی و داوری‌ها که خود دغدغه مهمی به شمار می‌آید به هر نحوی که بود برگزار شد اینکه حامیان داستان با بر این شرایط غلبه کردند و چراغ داستان را روشن نگه داشتند خود امید بسیاری را در دل اهالی داستان روشن نگه داشت. اما در این بین، موضوع دیگری نیز پیش آمد و آن عدم وفاداری برگزارکنندگان به تعهدات در زمینه برگزاری اختتامیه به صورت مجازی بود. در چند جایزه ادبی متأسفانه با اینکه نفرات برگزیده با تأخیر بسیار اعلام شد اما پرداخت جوایز و عمل نکردن به آنچه که عرف معمول آن است خود موضوع مهمی را در این زمینه ایجاد کرد حتی در بعضی جوایز ادبی با اینکه نفرات نهایی مشخص شدند. دیگر خبری از اختتامیه حتی به صورت مجازی نیز نبود. این عدم تعهد برای برگزارکنندگان رویداد ادبی از نظر من سبب شد که روی دیگر این سکه نمایان شود.
نکته مثبت امسال برای ادبیات داستانی ما چاپ آثار خوبی از نویسندگان مهمی بود که چند سالی بود کاری جدیدی منتشر نکرده بودند. هادی تقی زاده، محمد قاسم‌زاده و دیگران نویسندگان پیشکسوت در این عرصه، کسانی بودند که بعد از مدت‌ها با چاپ کتاب‌هایی درخور توجه به بازار فروش برگشتند.
اما در میان چاپ کتاب‌های متعددی که امسال وارد پیشخوان‌های کتاب‌فروشی‌های کشور شد چه‌بسا احتمال داشت که کتاب‌های بیشتری در زمینه داستان منتشر می‌شد. عدم نبود کاغذ و تحریم‌ها باعث شد که نویسندگان بسیاری نتوانند نوشته‌هایشان را چاپ یا تجدید چاپ کنند. با این حال آن روی سکه که در مورد کتاب‌های الکترونیکی بود از خود جنبه مثبتی به‌جای گذاشت. تولید اپلیکیشن‌های کتاب و به‌روزرسانی‌های متعدد سبب شد که تا حدودی موضوع کمبود کاغذ به چشم نیاید.
موضوع دیگری که نکته درخشان امسال از نظر من در سطح کشوری قرار گرفت، چاپ مجله همشهری داستان با تیم جدید به سردبیری آقای ابوالفتحی بود. مدت‌ها بود که مجله همشهری داستان دچار افت شدیدی شده بود. اما از اول امسال با چاپ این مجله توسط تیم جدید جان تازه‌ای به ادبیات داستانی ما دمیده شد. کیفیت خوب و محتوای عالی این مجله سبب شد که علی‌رغم مشکل کاغذ و گران شدن این مجله، مخاطبان خودش را از دست ندهد
نکته دیگر این امر وجود دو نفر از داستان نویسان خوب کرمانشاهی در هیئت تحریریه این مجله بود که بدون شک نباید زحمات آرش محمودی و محسن یاوری را در این مهم نادیده گرفت.
اما سال ٩٩ برای ادبیات داستانی کرمانشاه سال خوب و موفقی سپری شد. از جمله این روند خوب می‌توان به حضور متعدد داستان نویسان کرمانشاهی در جوایز ادبی اشاره کرد و گل‌درشت‌ترین اتفاق مثبت نیز حضور آرش محمودی در جمع ده مجموعه داستان برگزیده جایزه ادبی مشهد بود پیش‌تر نیز مجموعه داستان نیوکاسل توانسته بود نظر منتقدان و نویسندگان بسیاری را به خود جلب کند.
اتفاق خوب و مثبت دیگری که در ادبیات استان کرمانشاه رخ داد، چاپ مجموعه داستان خفته در خون بود. این مجموعه که توسط یازده نویسنده در مورد مرگ سردار ملی -یارمحمدخان کرمانشاهی- نوشته شده چند روز پیش توسط نشر خودنویس منتشر شد. مجموعه‌ای قابل‌احترام و شگفت که قطعاً در سال ١۴٠٠ خبرهای خوبی در مورد این مجموعه خواهیم شنید. اما به‌طورکلی باید گفت که انتشار مجموعه داستان خفته در خون حرکت بسیار جذابی در ادبیات داستانی کرمانشاه و ایران بود که این مهم به لطف خداوند متعال به انجام رسید.