کتاب «خفته در خون» به قلم جمعی از نویسندگان جوان شهر کرمانشاه نوشته شده که در آن هر کدام از نویسندگان سعی کرده‌اند به بخشی از زندگی یکی از چهره‌های تاریخ معاصر و نهضت مشروطه «یارمحمدخان کرمانشاهی» بپردازند.
«یارمحمدخان کرمانشاهی» در آخرین لحظات جنگ «ستارخان و باقرخان، سردار و سالار ملی»، به میدان نبرد رسید و دلاوری‌های بسیاری کرد و در نهایت در راه مبارزه با طاغوت جان داد.
به بهانه انتشار این کتاب، گفتگوی نشر سرای خودنویس با حمید بابایی، دبیر جمع نویسندگان را بخوانید:
آقای بابایی! چرا از کرمانشاه شروع کردید؟
چند دلیل داشتم. اول این که با احترام به تمامی شهرها و دوستانی که در این شهرها می‌نویسند و فعال هستند. کرمانشاه پتانسیل بالایی در داستان‌نویسی دارد. دوستان نویسنده جوانی در این شهر فعال هستند که محفل‌های خوبی را هم شکل داده‌اند. از طرف دیگر، دوست خوبم آرش محمودی که بدون تلاش‌ها و کمک‌های او این مجموعه شکل نمی‌گرفت. وقتی بحث نوشتن مجموعه مطرح شد خوشبختانه دوستان توانستند مجموعه را شکل بدهند و بنویسند.
چرا به سراغ این شخصیت رفتید؟
به واقع ایران ما پر از شخصیت‌ها و قهرمان‌هایی است که در برهه‌های مهم تاریخی در کنار مردم برای آزادی جنگیده و تلاش کرده‌اند. یارمحمدخان کرمانشاهی چنین شخصیتی است. مبارز و مردمی است و از دل مردم برخاسته و با استبداد جنگیده است. در عین حال زندگی و مبارزه او می‌توانست دست‌مایه خوبی برای داستان شود. فراموش نکنیم این شخصیت در میان مردم کرمانشاه دارای ارج‌وقرب است، یارمحمدخان کرمانشاهی شخصیتی است که باید برای همه مردم ایران شناخته شود و شاید یکی از دلایل اصلی ما برای شروع معرفی قهرمان‌های ملی هستند که در کشورمان آن‌گونه که باید شناخته و معرفی نشده‌اند.
نویسنده‌های این کتاب، چقدر دغدغه نوشتن درباره این موضوع و شخصیت را داشتند؟
تمامی نویسندگان این کتاب دغدغه اصلی‌شان نوشتن در مورد شخصیت یار محمد کرمانشاهی به عنوان قهرمان ملی بود همه عمر خود را برای مبارزه گذاشت و با جان‌ودل نوشتند.
شاخصه ادبی این اثر چیست؟
ما با مجموعه تاریخی‌ای طرف هستیم که در عین نیم‌نگاهی به تاریخ داستان‌هایی جذاب را در دل خود روایت می‌کند. به گمانم جذابیت داستان‌ها در کنار شخصیت‌پردازی شاید مهم‌ترین ویژگی این اثر باشد.
جذابیت این اثر به چه چیزی است؟
شخصیت‌پردازی‌ها و همین‌طور روایت‌های هر داستان بسیار جذاب است. داستان‌های این مجموعه دارای زبانی یک‌دست هستند. داستان‌ها تعلیق بالایی دارند و می‌توان به راحتی آن‌ها را خواند و دنبال کرد. هر نویسنده کوشیده است شخصیت‌پردازی در داستان‌ها به‌گونه‌ای باشد که بتوان شخصیت‌ها را به خوبی درک کرد.
برنامه‌های شما به عنوان دبیر این مجموعه برای سایر استان‌ها چیست؟
این قدم اول ما بود و با چند استان هم آغاز کرده‌ایم، در ابتدای کار هستیم. چهره‌های زیادی از شخصیت‌های مهم تاریخی ما هستند که در دل ادبیات باید جای بگیرند و در مورد آن‌ها باید بنویسیم. به گمانم حالا زمان پرداختن به این مشاهیر کمتر شناخته شده است. قهرمانان واقعی که از دل تاریخ بیرون می‌آیند و باید روایت شوند.
قدم بعدی سایر استان‌هاست. از بوشهر تا سیستان و بلوچستان عزیز… هر جا بتوانیم چند نویسنده در کنار هم جمع کنیم خودنویس رسانه آن‌ها است. وظیفه داریم صدای آن‌ها باشیم، نظر و رویکرد ما در خودنویس این‌گونه است که حق تمامی بچه‌های کشورمان است اثرشان منتشر و دیده شود. ما در این راه به تمامی کسانی که استعدادی در نوشتن دارند کمک خواهیم کرد.
هدفتان از این مدل کار در استان‌ها چیست؟
کشف و شناسایی استعدادهای جوان در حوزه نویسندگی. دوستانی که رسانه‌ای ندارند و نشر سرای خودنویس می‌تواند صدای آن‌ها باشد.
فکر می‌کنید از بین نویسندگانی که شروع به نوشتن در این نوع مجموعه‌ها می‌کنند نویسنده آتیه‌دار و صاحب‌قلمی معروف شود؟
فکر نمی‌کنم، مطمئنم در این میان چند نویسنده خوب و آتیه‌دار حتماً خواهیم یافت. تا ما هم قدم کوچکی برای گسترش ادبیات در این زادوبوم برداشته باشیم.
